سلام علیک کابل
صدای منيژه دولت، حبیبه دولت و فرهاد دریا
دوشنبه
27 اكتبر 2008
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
يک:
دو:
سه:
چهار:
پيام‌ها
30 اكتبر 2008, 02:06, توسط سمیع
مرا میشناسید؟
وقتی وطن زیر چکمه های عساکر "کشور دوست" قرار داشت و سیلاب خون در آن جاری بود و ملیونها هم وطنم به کشورهای بیگانه مهاجر شدند مه آهنگ "ماندگار" " بهار آمده قرار آمده" را زم مزمه میکردم.
بعد از آن وقتی کابل بدست "هموطنان" خودم به ویرانه بدل شد در پای عکس یکی از عاملین این ویرانه آهنگ زیبای سربان "خورشید من کجایی" را قربانی کردم.
حال بزبان آشکار بیان میدارم ای وطن دوزخ ساختمت و "بهشت" برین هم میسازمت.
وقتی دفتر یو ان دی پی در افغانستان این "جامع الکمالات" بنده را متوجه شد مرا سفیر حسن نیت خویش تعیین کرد.
حال بگویید نام چیست؟
10 نوامبر 2008, 10:41, توسط سعيده
به نام خداوند عشق
به واقع افرين و صدها افرين بر انسان هايي كه در دلشان عشق به همنوع هيچ وقت از بين نمي رود
نفس اين چنين اواز خواناني كه با شنيدن صداي گرمشان اشك در چشمانمان حلقه مي زند هميشه گرم باد.
10 نوامبر 2008, 23:27, توسط عشق شناس
"آفرین" و باز هم صد "آفرین" بر این "عشق" یکه در هم آوازی با گروه هنری خادی "باران" خون هزارها شهید و ملیونها آواره و زندانی وکشور اسیر را "بهار آمده" تشبیح میکند؟!
خانم این کدام عشق است و در کدام فرهنگ چنین تفصیر یافته؟
نفرین برین عشق باد!
1 نوامبر 2008, 00:45
شما باید یکی از همو خراباتی های فقیر باشن که به ساز تمام حکمران های خون خوار این 3 دهه اخیر خوب رقصیدن . و بر خوش کردن دلء هر دولت که بر سر کار امده یک ساز نو سور کردن . شما باید بچه نایبالحکومه شیر خان قندوزی باشن.پدر خدا بیامرز شما همرای رفیقش گدامدار رضاقلی (خان اباد ) شب ها به ناموس دهقان های خود تجاوز میکردن و روز ها بر ملا همرای ( بجچه ) های خود به سرک های قندوز و خان اباد یورته راه میرفتن . ای یک گله است از هنر پیشه های ما همیشه زور مند ها ره خوش نگاه داشتن . به زخمء دل مردم نمک شدن همیشه .
2 نوامبر 2008, 01:37
سمیع جان! من به آنهایی که حتی در روزهای سخت این کشور از زیبایی ها خوانده اند درود می فرستم. خواندن از زیبایی ها امید به زندگی را به انسان می بخشد. خصوصا هنگام که همه در عقده های جنگ فرورفته بودند، همه به فکر کشتن به اصطلاح خصم ها بودند، همه به فکر دفاع از عقیده خود و نابودی عقاید دیگران بودند؛ این سروده ها توانسته دنیای خیلی از این انسانها را تغییر دهد. اینها کارهای کوچکی نبوده است. آنهایی که می سرایند، عواطف و احساسات خیلی بالایی دارند، آنها بی غرض ترین انسانهای روی زمین هستند.
3 نوامبر 2008, 03:29, توسط بی غرض ترین انسانها!!!!
دل پاره کردن زیر عکس احمدشاه مسعود(دریکی از محافلی که بمناسبت سالروز مرگش دایر شده بود) و فغان"خورشید من کجایی" آنهم با کمپوز "استادی"را سردادن بازهم ادعای شما را که "بی غرض" است تایید میکند؟