سیاهان امریکا؛ ازبردگی تازعامت

تاریخ زندگی سیاه پوستان افریقایی تبارایالات متحده امریکا بابردگی وذلت آغاز می شود وبا تبعیض وعذاب ادامه میابد. داستان زندگی سیاهان درامریکا، داستان رنج ومرارتِ نسل های متوالی آدم هایی است که تنهاجرم شان رنگینی پوست بدنشان است؛ گناهی که خوددرآن نقشی نداشته اند. داستان حیات سیاهان امریکا، داستان مبارزه ومقاومت است. مبارزه ومقاومتی که زنجیر بردگی وذلت را ازگردن سیاهان درهم شکست وآنها رابه آزادی واکنون به زعامت ایالات متحده امریکارساند.

اوباما در آغوش مادرش

پیروزی بارک حسین اوبامای سیاه پوست افریقایی تباردرانتخابات دیروز(4نومبر 2008)ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا، صعود نمادین نسل به زنجیربسته شده ی سیاهان به زعامت است. به زعامت درجامعه وسرزمینی که درسالهای نه چندان دورپیشین مرزها آدم هایش بارنگ سیاه وسفیدازهم جدا می شد. انسان هایش به دورنگ سیاه وسفید تقسیم شده بودند. سفیدها ارباب بودند وسیاهان رعیت. سفیدها حاکم بودند وسیاهان محکوم. سفیدها، آزادبودندوسیاهان اسیر. سفید هاظالم بودند وسیاهان مظلوم. سفیدهابیدادوتبعیض روامیداشتند وسیاهان آزادی وعدالت می خواستند. . . . .

بدون تردیدرفتن اوباما به قصرسفید واشنگتن سیاست سلطه جویی وزورگویی امریکا رادرجهان چندان تغیرنخواهدداد ونظام سیاسی و اقتصادی کپیتالیزم امریکایی را بسوی سوسیالیزم نخواهدبرد. به همان حد این پیروزی نخواهد توانست تایک شبه همه معضلات اجتماعی سیاهان امریکارا که هنوز ملیونها نفرشان درفقر ونابرابری اجتماعی به سر میبرند، حل کند. اماحضور اوبامای سیاه پوست درقصر حاکمیت سفیدپوستان امریکامی تواند پیروزی مبارزه ومقاومت سیاهان را درراه آزادی وعدالت بگونه ی نمادین به نمایش بگذارد ورویای ماترلوترکینگ رهبرمبارز ساهان را درراه حقوق مدنی آنهابه حقیقت مبدل سازد. رویای که وی کمترازنیم قرن پیش(1963)ازآن سخن گفت:"رویای من این است که روزی چهارفرزند خردسال من درکشوری زندگی کنند که نه با رنگ پوست شان بل با شخصیت شان داوری شوند."

هرچند نفع حضور اوبامای سیاه پوست درقصرحاکمان سفید پوست امریکایی قبل ازهمه به نظام سرمایداری امریکا ودموکراسی امریکایی می رسد. نظامی که از وقار واعتبارآن درسالهای اخیرحاکمیت حزب جمهوری خواهان به رهبری جورج بوش درانظار جهان به شدت کاسته شده بود. با حضوراوباما درقصر سفید کم ازکم درکوتاه مدت تصویر نووبهتری ازنظام امریکایی درجهان ایجادخواهدشد وبه افزایش وجهه ی خدشه دارشده ی امریکا خواهدانجامید.

اوباما دراعلان نخستین نتیجه ی انتخابات درروستای کوچک"دیکسویل ناچ"واقع در نیوهمشایر با کسب 15رأی درمقابل 6رأی جان مک کین رقیبش درنخستین ساعات انتخابات گام بسوی پیروزی نهاد. وسپس پیروزی او درساعات اولیه ی شمارش آراء مسجل گردید. جان مک کین رقیب اوباما ازحزب جمهوری خواهان شکست خود وپیروزی اوبامارا دراانتخابات پذیرفت ودرنیمه شب گذشته به اوباما تبریک گفت. مک کین اوباما را تحسین کرد وگفت که دردل ملیونها امریکایی بذرامید راکاشت. اواظهارداشت:"من افتخار می کنم که به سناتور بارک اوباما تیلفون کردم وپیروزی را برایش تبریک گفتم. به او ازمرگ مادربزرگش تسلیت می گویم. من شکست درانتخابات رامی پذیرم وبسیار طبیعی است که احساس ناراحتی کنیم دراین شب. امامابایدازاین شکست بگذریم ومملکت راپیش ببریم.من درآینده افسوس گذشته رانخواهم خورد."

واماچه چیزی بارک اوبامارابه پیروزی رساند؟ شایدبتوان گفت که اوباما یگانه رئیس جمهورمنحصربه فردی است که اغلباً بااستعدادوقابلیت های شخصی اش راه های دشوارمسیرپیروزی راطی کرد. اوباما قدرت وتوان فوق العاده ی خود رادربسیج مردم بکاربرد. اوازنیروی مردم به حدوسیع استفاده کرد. اوباما نشان دادکه درمیدان سیاست ومبارزات سیاسی شخصیت فوق العاده متین، با وقار، خون سرد وپایدار است. اودرمبارزات انتخاباتی اش به جمهوری خواهان حمله نمیکردوپیوسته می گفت از افراد خوب آنها درمدیریت ورهبری کشور امریکا بهره گیری خواهد کرد. اوباما توأم با ویژگی های شخصیتی پیام خودرا مطرح کرد؛ پیام دگردیسی وتحول درجامعه ی امریکا. پیام تغیر ازسوی اوبامای جوان برای نسل جوان جامعه ی امریکا که درزیرسایه ی حاکمیت یک نواخت چهره های یکنواخت خسته وکسل شده بودند، برانگیزنده وپرجاذبه بود.

واما پیروزی اوباما درانتخابات ریاست جمهوری امریکا برای افغانستان چه پیام وارمغانی خواهد داشت؟ برای بسیاری ازتحللیگران و سیاستمداران داخلی وخارجی نقش واهمیت اوباما درجنگ وبی ثباتی افغانستان مایه ی دلچسپی و بررسی است که سیاست امریکا دررهبری اوباما دراین جنگ چگونه تدوین و تطبیق می شود. صرف نظرازبحث برسر این نقش، نکته ی قابل پرسش این است که آیا پیروزی اوبامای سیاه پوست متعلق به اقلیت تباری وموردغضب تاریخی سفید پوستان حاکم امریکایی که درنظام دمکراسی امریکا محقق گردید، تأثیری بر اندیشه وذهنیت جامعه ی قبیله یی ماوتفکرسیاسی سیاستمداران ما واردخواهد کرد؟ اگر دموکراسی امریکا این فرصت را به اوبامای سیاه پوست افریقایی تبارو متعلق به جامعه پانزده درصدی اقلیت سیاه پوستان امریکایی مساعدنمود تابه زعامت کشورامریکا برسد، آیا دموکراسی موردحمایت امریکا درافغانستان ذهنیت قبیله ای سیاستمداران و زمام داران ماراتغیرخواهد داد؟ تغییری که اندیشه ها وافکارسیاسی را ازتعصب وتبعیض قومی وزبانی بسوی واقع نگری وعدالت خواهی ببرد. تغییری که تصویر وبرداشت آنها را از دموکراسی قبیله یی به دموکراسی شهروندی برساند. تغییری که ذهنیت وافکار اجتماعی وسیاسی جامعه ی مارا در دسترسی یک هزاره ی دایکندی، یک ازبک وترکمن اندخوی ویک بلوچ نیمروزی به مقام زعامت ورهبری دولت افغانستان درکرسی ریاست جمهوری قانع وآماده بسازد؟