تجزیه افغانستان، گروه پاکستانی پښتونخوا و مغزهای متفکر قبیله!

نام این گروه در فهرست احزاب ثبت شده در وزارت عدلیه ی افغانستان نیست. این گروه پاکستانی گاهی بنام حزب " سوسیال دموکراتیک پښتونخوا" نیز فعالیت می کند که این نام نیز در وزارت عدلیه ی افغانستان ثبت نمی باشد و روی سایت رسمی خود، افغانستان را به عنوان دفتر مرکزی خود اعلام کرده است.

پښتونخوا و تجزیه افغانستان و پاکستان

این گروه گرچه در اساسنامه خود علنا از تجزیه کشوری که افغانستان نامش را نهاده اند سخنی نگفته اما آنچه ارایه داده عملا به تجزیه افغانستان و ایجاد کشوری بنام پشتونستان منجر می شود. در اساسنامه ی رسمی این گروه بر ایجاد کشوری مستقل برای پشتون ها تاکید شده است و این هدف اصلی شمرده می شود. محدوده ی جغرافیایی کشور پشتونستان برای این جماعت بخش هایی زیادی از پاکستان است و تمام خاک افغانستان. گویی اگر کمی زور بیشتر داشته باشند برای ایجاد چنین کشوری همان سیاست معروف جنایتکاران که " تاجیک به تاجیکستان، ازبک به ازبکستان و هزاره به گورستان" باید اعمال شود. حتا اگر جریان منسجم و هماهنگی برای مقابله با سیاست های خودکامه ی این گروه و گروه هایی مانند جنایتکاران طالب در جنوب و شرق کشور ایجاد نشود، گمان نمی کنم، مردم در شمال، غرب و مرکز کشور اجازه دهند تا چنین سیاستی جامه ی عمل بپوشاند. کرزی با همه ی ملاعمر جان گفتن ها و سیاست های قبیله گرایانه اش و برادران طالب دولتی و کوچی طالبانش چنین کرده نمی تواند و طالبان با کشتار دسته دسته شهروندان بی گناه افغانستان و قتل عام و چپاول آنان حتا در امارت تاریک شان نتوانسته اند و به همین ترتیب باقی جنایتکاران قبیله مانند ظاهر و هاشم و محمود و نادر و عبدالرحمان نیز نتوانستند. گرچه وجب به وجب تاریخ کشوری که افغانستان نامش را نهاده اند داستان جنایات و چپاول و غصب زمین توسط آنان است اما آنان با همه ی پشتوانه ای که از حمایت خارجی داشته و دارند ناکام مانده اند.

خانه ی مردم بهسود، غارت شده و آتش زده توسط کوچی طالبان

جای تاسف است که این گروه ها و افراد داعیه ی حمایت از شهروندان پشتون را دارند و اما تمام سیاست های آنان در محور سرکوب و غصب گروه های قومی غیر پشتون می باشد. شعار سوسیالیزم، دموکراسی و صلح می دهند و در محدوده ی خود سوسیالیزم و دموکراسی را به لجن می کشانند. گویی از درک ساده ی صلح عاجزند و این گفته ی ساده و رسای شاعر بزرگ چپ "یانیس ریتسوس" در شعرش که "صلح کتابخانه است" را درک نمی کنند. در جنوب و شرق افغانستان هزاران کودک و زن افغانستان زیر بار ستم و ظلم قبیله قرار دارند و حضرات طبق گفته ی صریح خود، به دنبال تحقق آرمان های پشتونوالی اند و تحقق این آرمان ها را مساوی با غصب زمین دیگران و پاکسازی قومی دنبال می کنند و اگر جنایتکاران طالب، در نقاط غیر پشتون نشین هر جنایتی می کنند بماند، اما جنایت آنان در نقاط پشتون نشین هم از سوی چاکران پشتونوالی نادیده گرفته می شود. غیرت و مردانگی حضرات در پستوی خانه ماندن زنان است و سکوت مقابل سربازگیری جنایتکاران طالب از میان کودکان پسر پشتون و آتش زدن کتاب و تهدید به آتش زدن زنان و دختران و آموزگار و دانش آموز. جنایت و چپاول شهروندان افغانستان توسط جنایتکاران طالب را حرکت ملی می نامند و دریغ از ایجاد کوشش برای صلح و عدالت. عدالت حضرات یعنی غصب باقیمانده زمین در افغانستان و برقراری قانون پشتونوالی از پاکستان تا شمالی ترین نقطه افغانستان.

متاسفم، بسیاری چیزها به گونه ی ریشخند آمیزی در افغانستان، جهنم روی زمین، توسط آنانی که خود را کلان تر احساس می کنند تابو شده است. افغانستان را تا زمان اعلی حضرت عیاش خود محمد ظاهر، گل و گلزار توصیف می کنند و نسل کشی، کوچ اجباری و غصب زمین دیگران را برایشان بی اهمیت که بماند، حقی از حقوق خود می داند.

مفهوم بیگانه چیست؟

من به شدت مخالف کشتار غیر نظامیان هستم. کشتار غیر نظامیان توسط هر فرد و گروهی که صورت بگیرد، جنایت محسوب می شود و جنایتکار اگر هزاره است، تاجیک است، پشتون یا ازبک است، باید محاکمه شود. کشتار چه توسط جنایتکاران طالب و چه توسط نیروهای بین المللی باید متوقف شود.

در عین حال من مانند میلیون ها شهروند افغانستان مخالف خروج نیروهای بین المللی از افغانستان هستم.

چندی پیش یکی چنین پیام به من داده بود:

"دوست عزیز آیا تو حاضری اطراف خانه ات را بیگانه مسلح(حالا به هر بهانه ای ) چرخ بزند. همین دیشب اخبار سی بی سی میگفت سریازان ناتو در روستاهای افغانستان مشغول قاچاق مواد مخدر هستند. از بمبهایی که بر سر روستاها، عروسیها، و مدرسه های شان ریختند و مردم کوی و برزن را طرفدار طالبان کردند، بگذریم."

پاسخ من به این پیام چنین بود:

" محترم، تصور نکنید که جنایتکاران طالب به سبب اینکه از افغانستان هستند یا از افغانستان پاکستان، آشنا محسوب می شوند. متجاوز، اشغالگر و غارت گر، غارت گر و متجاوز و اشغالگر است، داخلی و خارجی ندارد و افغان بودن امتیاز و ارزشی محسوب نمی شود. تا ...جایی که من می دانم، بیش از هفتاد درصد مردم افغانستان وجود نیروهای بین المللی را بر جنایت کاران طالب ترجیح می دهند. از آن سی درصد نیز عده ای جنگجویان طالب می باشند و عده ای نیز فرصت طلبانی که با قدرت گرفتن هر نیرویی به همان رنگ در می آيند و در جریان کشتار، به چپاول و غارت و آتش زدن دارایی مردم دست می زنند. هنوز کشتار مردم بیگناه در سه روز در مزار شریف را توسط جنایتکاران طالب از یاد نبرده ایم؛ کشتار مردم در بامیان و یکاولنک و نقاط مختلف دیگر را همچنین. هنوز کرزی نتوانسته حکومت را صد در صد طالبانی کند می بینیم، کوچی طالبانش در بهسود و دایمیرداد کشتار و غارت و چپاول می کنند و هزاران تن را بی جای. تصور نکنید، ما نیز چندان از نیروهای بین المللی خوشمان می آيد. بله همین کشورهای خارجی بودند که جنایتکاران جهادی و جنایتکاران طالب را حمایت می کردند و می کنند. اگر دولت فاسد و نژادپرستی مانند دولت کرزی نباشد و عدل و انصافی باشد، وضعیت نیروهای بین المللی و قانونمند کردن حضور آنان نیز میسر می شود."

بله به نظر من اشغالگر تنها به کشور یا کشورهای دیگر گفته نمی شود که کشوری دیگر را در سیطره ی سیاسی و نظامی خود و به تبع آن سیطره فرهنگی اجتماعی و اقتصادی در می آور(ن)د. برای آن آدم روستایی که به امید فصلی خوب از کشت و برداشت است، اشغالگر آن کوچی طالبی ست که کاملا مسلح، با تجهیزات، همراه با موتر تویتا به جان و مال و ناموسش تجاوز می کند. برای آن شهروندی که کودکش را به امید آینده ای بهتر به مکتب فرستاده و در مکتب کابل یا کاپیسا یا قندهار کودک را مسموم می کنند یا به رویش تیزآب می پاشند، اشغالگر همان طالب یا گلبدینی ست که به حریم آنان تجاوز می کند. یا اشغالگر و بیگانه برای میلیون ها تن ، آنانی محسوب می شوند که اندیشه ایجاد کشوری بنام پشتونستان را با کشتار و چپاول و پاکسازی قومی پیش می برند.

نامه طالبان به یک آموزگار زن: سر فرزندانت را می بریم و دخترت را آتش می زنیم

بله جهان را اگر از دایره ی مضحک چند استقلال گوی قبیله فراتر ببریم، مفهوم، تجاوز، متجاوز، بیگانه، اشغال و اشغالگر هم تفاوت می کند و هیچکدام از پادشاهان و رییس جمهوران قبیله، آشنا و غیر بیگانه محسوب نمی شوند. از این روی هیچ فرقی نمی کند که طرف افتخار افغان بودن یا افغان-پاکستانی را داشته باشد یا نداشته باشد.

تجزیه افغانستان و متفکران قبیله

اگر حتا از همان منظر تاریک قبیله بنگریم و گروه پاکستانی "پښتونخوا ملي عوامي ګوند"، و اعضایش به سبب اینکه پشتون اند، اجازه ی خط کشی خاک کشوری را داشته باشند، اقوام ساکن در کشورهای مجاور جایی که افغانستان می نامندش نیز حق دارند، با توجه به اشتراک قومی که با بیش از هفتاد درصد مردم افغانستان دارند، این خاک را به علاقه ی خود خط کشی کنند. تاجیک ها و تورک تباران و بلوچ ها همه از همین حق برخوردارند و کسی نمی تواند به آنان ایرادی بگیرد که چرا برای ایجاد خراسان بزرگ یا تورکستان یا سرزمین صلح تلاش می کنند.

برای من همیشه این ملی گرایی مضحک قبیله گرایان و تعریف شان از ملی بودن و ملی گرایی در چار و چوکات آنچه از پشتنوالی برداشت می کنند جالب است.

تیزاب پاشی بروی دختران دانش آموز در قندهار

چندی پیش در کابل پرس^? بحث تجزیه افغانستان مطرح شد که یکی از علت های آن عبور از خطوط ممنوع بود و همین تابوهایی که حضرات برای دیگران ساخته اند. در چنین مواقعی و برای نمایش ملی بودن، حضرات، هزاره و تاجیک و ازبک و پشتون و بلوچ را برادر و متحد می دانند و داد و فغان ملی بودن از آنان می برآید. البته این اعتراض های قبیله گرایان هرگز متوجه گروه های مداخله گر مانند گروه پاکستانی "پښتونخوا ملي عوامي ګوند" نمی شود.

همین حضرات وقتی برادران طالب یا کوچی-طالب شان به جان و مال مردم یورش می برند و دسته دسته کشتار می کنند، سکوتی خفت بار می کنند و گویی هیچ اتفاقی نیافتاده و حتا بی شرمانه اعتراض به کشتار و چپاول را برچسب قوم گرایی و ضد ملی بودن می زنند.

برای نمونه یکی از مغزهای متفکر قبیله طرح تجزیه افغانستان در کابل پرس را "لاطایلاتی" به خورد جوانان از سوی یکی "از اجیران بیگانه" دانسته و نوشته که "به دنبال همین طرح خائنانه بود که یکی از دپلوماتان متقاعد امریکایی رابرت بلیک سفیر سابق امریکا در هند باز هم طرح تجزیه افغانستان را به شمال و جنوب به حکومت امریکا پیشنهاد و آنرا یگانه راه پیروزی امریکا بر جنگجویان طالب دانسته بود..."

پیش از این مغز متفکر قبیله، مغز متفکر دیگر قبیله جناب اشرف غنی احمد زی، قانون شکنی که در خم و راست شدن پیش مقامات بین المللی زبانزد خاص و عام است، در این سوی، یعنی سوی افغانستان ، طراحان بحث تجزیه افغانستان را "احمق" خوانده بود.

احمق ها و اجیران بیگانه برای این متفکران قبیله، غیر پشتون هایی هستند که موضوعات مختلف را به بحث می گیرند و نه افراد و گروه هایی مانند گروه پاکستانی "پښتونخوا ملي عوامي ګوند".