تبریک به تمام قلم به دستان در سرتاسر جهان

روز سوم می از سوی نهاد های دولتی و بعضی کشور های کمک کننده در افغانستان نیز تجلیل گردید اما از سوی بعضی رسانه ها و اتحادیه ملی ژورنالستان افغانستان تحریم شد و از دولت خواسته شد تا به مناسبت روز جهانی رسانه ها و آزادی بیان/ حکم رهائی خبرنگاران را که در زندان ها به سر می برند بدهد و تا زمانیکه آزادی کامل برای بیان فکر داده نشود و خبرنگاران آزاد نشوند از این روز تجلیل نخواهند کرد.

خبرنگاران کشته شده در افغانستان

رسانه ها در سرتاسر جهان به حیث مادر غمخوار در یک جامعه به هر لانه سر می زند و صدای را که از ظلم و استبداد خفه شده است به گوش ها میرساند. رسانه ها در کشور های جهان اول و دوم به حیث قوه چهارم در پهلوی دولت و مردم خود ایستاده هستند؛ اما بدبختانه در افغانستان رسانه ها به حیث گروه مخالف و منتقد دولت عنوان می شود و برداشت منفی از آن در اذهان عامه جای گرفته است که در بعضی موارد رسانه ها نیز نتوانسته اند تنها وظیفه مقدس را که به عهده دارند انجام دهند ، بعضی از رسانه های شخصی و عامه که وابسته به دولت و یا احزاب می با شند که به نهوه از ادرس رسانه ها، همین احزاب و یا دولت توانسته است که از ادرس یک رسانه برای منافع شخصی و یا حزبی استفاده کنند.

در این روز که حرف از ازادی فکر و اندیشه در میان است هنوز هم رسانه های افغاستان در نبود قانون به سر می برند که این یکی از تخطی های اشکار دولت افغانستان به شمار می رود ، چون دولت در چوکات قانون هیچ نوع تهدیدی برای رسانه ها نمی تواند باشد.

پرويز کامبخش خبرنگار دربند

در کشور های جهان اول و دوم با وجود یک قانون برای رسانه ها و یک اداره مستقل که متشکل از نماینده گان رسانه های عامه و شخصی می باشد، وظیفه نظارت بر تطبیق قانون را به رسانه ها دارد و همچنان به حیث گروه حمایت از خبرنگاران نیز به شمار می رود که این اداره به طور مستقل کار می کنند و هیچ نوع وابستگی با دولت متبوع ندارند که این خود نمایانگر ازادی بیان و اندیشه را در یک جامعه تضمین می کند؛ اما در افغانستان یک اداره تشکل داده شده که برای خبرنگاران یک تهدید جدی به شمار می رود و متشکل از اعضای دولتی است که هیچ یک از نماینده های رسانه ها در آن حضور ندارند؛ این اداره برای بر آورده کردن اهداف شوم وزیر بی فرهنگ وزارت اطلاعات و فرهنگ و همچنان بعضی مهره های حزب اسلامی که عضویت کمیسیون دولتی نظارت بر رسانه ها را دارند به وجود آمده است. همچنان در مواردی خبرنگاران با مداخله مستقیم شخص رئیس جمهور به مجازات میرسند و هیچ قانون و یا ارگان بین المللی نتوانسته که جلوی چنین تخطی ها را بگیرد.

ما خانواده رسانه های افغانستان از پارلمان افغانستان و جامعه جهانی خواهشمندیم که مساعی به خرج داده در ایجاد یک اداره مستقل که متشکل از اعضای رسانه های شخصی و عامه باشد اقدام کنند تا رسانه ها بتوانند طبق قانون رسانه ها یک خانواده خدمت گذار در جامعه افغانی به بار اید، رسانه ها با حمایت جامعه جهانی قادر هستند که این جامعه را از فساد و بی سر پرستی نجات دهد و همکار در بازسازی افغانستان با دولت همگام باشد.