باز هم پاترا

آنها همگی به یک نوع مرض جلدی بسیار خطرناک و واگیرمبتلا شده اند، رحیم جوان 16 ساله ازولایت لوگر مدت 2 ماه است که درپاترا زندگی میکند، برایم گفت، وضعیت اکثردوستانم بسیاربد است زیرا آنها چندین ماه است که به مرض (خارشتک) مبتلا شده اند وشب روز درد میکشند. او میگوید به دلیل مشکلات اقتصادی هیچکسی قادر نیست لباسهایش را عوض کند، صابون وشامپو برای شستن جان شان ندارند به همین خاطربه راحتی به این مریضی گرفتار میشوند. بعضی ازآنها ازبس بدن شانرا خاریده بودند، پوست بدن شان کاملن رنگ دیگری به خود گرفته بود. تصویربسیار وحشت ناک، زخم وعفونت که توضیح دادنش بسیار سخت است. آنها به من اجازه ی عکس گرفتن را ندادند وگفتند بهتراست این دردها خاموش بمانند وگرنه بادیدن عکسهای شان خیلی ازدوستان ووطن دارانش به گریه درخواهد آمد واینکه نمیخواهند کسانی دیگر این وضعیت شانرا شاهد باشند.

بادیدن این وضعیت داکتران بدون مرز میگویند که قادر به معالجه آنها نیستند زیرا معالجه آنهانیازبه زمان بیشتروحداقل یک هفته بسترشدن دربیمارستان دارد. این داکتران فقط میتوانند برای آنها داروهای تسکین دهنده وضد عفونت بدهند، وقادربه سرویس دهی بیشتری نیستند.ولی آنها به فکرمعالجه خود نبودند زیرا میگفتند درد دوستان ما برایشان اهمیت بیشتری دارد. این جوانان به من گفتند که به فکرشان نباشم واگرمیتوانم کاری کنم باید ازدوستان آنها که حدود 17 روزاست توسط پلیس دستگیرودرکانتینیرهای داخل فنس زندانی شده اند خبربگیرم، زیرا وضعیت آنها بسیار خطرناک است وممکن است ازگرما تلف شوند.

پلیس ها برای شکنجه دادن آنها تنها دریچه کوچک کانتینیررا نیز فقط هرسه ساعت یکبار بازمیکند باآنکه این زندانی ها دست رسی به تشناب ندارند ومجبورند همگی درهمان جایی که میخوابند رفع حاجت نمایند. ساعت 5 بعدازظهر وارد فنس شدم؛ حدود شش کانتینیرسفید رنگ درداخل فنس 7 گذاشته شده است که پلیس ازآن به حیث زندان موقت کارمیگیرد. این کانتینیرها ازسه طرف توسط سیم های خاردار پوشانده شده است، کسانی که خودرا درزیرکامیون های باربری جاسازی میکنند تامخفی ازدید پلیس خودرا به داخل کشتی هایی که به طرف ایتالیا درحرکت است برسانند وقتی توسط chekin بیرون کشیده میشوند فورا به داخل این کانتینیرها انتقال داده شده ودرآنجا بابدترین وضع ازطرف پلیس ها شکنجه وتامدتی زندانی میشوند. برای آنها روزانه فقط یکبار نان خشک وآب داده میشود. این کانتینیرها فقط یک دریچه کوچک درحدود 30cm دارند که آنهم به ندرت توسط پلیس بازگذاشته میشوند تا زندانی ها ازنبود اکسیژن نمیرند. میخواستم به این کانتینیرها نزدیک شوم وعکس بگیرم به محض نزدیک شدن به این منطقه دو مامور لباس شخصی درحالیکه اسلحه کمری شانرا به طرفم نشانه گرفته بودند من را متوقف کردند، آنها دراول فکرمیکردند من نیزازجمله کسانی هستم که میخواهم مخفیانه وارد کشتی شوم، مجبوربودم طبق فرمان آنها دستهایم را بالا بگیرم تاآنها تمام وسایل ومدارکم را کنترول کنند، آنها باصدای بلند به من میگفتند که تکان نخورم وگرنه به طرفم شلیگ خواهند کردند. وقتی آنها فهمیدند که من افغانی هستم نسبت به اسنادم مشکوک شدند ونزدیک به یک ساعت توقیفم کردند. سوال عجیبی ازمن میکردند ومیگفتند اگرتو افغانی هستی پس چطوراین مدارک را داری شاید به نظرآنها افغانی ها بی هویت وبی مدرک هستند. جالب ترازهمه اینکه کارت مطبوعاتی فدراسیون بین المللی خبرنگاران را پاسپورت میگفتند وازمن می پرسیدند چطور میتوانی دوتا پاسپورت داشته باشی واینکه این پاسپورت ها ازکجا صادر شده است. بعدازیک ساعت توقیف، آنها سیم کارت مبایلم را نیزشکستاندند وبه من گفتند هرچه زودتر پاترا را ترک کنم واگرباردیگرشما را اینجا ببینیم برخورد ما خیلی جدی خواهد بود. بااین وضعیت مجبور شدم این شهرارواح را ترک کنم بدون اینکه بتوانم کدام کمکی به این هموطنان آواره ام انجام دهم.

افغانستان درحال تخلیه شدن:

قبل ازحرکت به طرف پاترا دوستانم ازموسسه نور به من خبردادند که امروز حدود 570 نفرمهاجرافغانستانی به آتن میرسند. این تعداد که سه ماه درزندانهای مرزی یونان درجزیرهای mitilene و Salonik زندانی بوده اند، اول سپتامبر توسط یک گروه انتی فاشیزم که ازکشورهای هالند، جرمنی وفرانسه به این منطقه ها رفته بودند آزاد گردیده اند. این گروه انتی فاشیزم که اکثرآنها انارشیست هستند به تاریخ 30 اگوست وارد یونان شده بودندونسبت به وضعیت مهاجرین دریونان به راهمپیمایی پرداختند. آنها پس ازآنکه باخبرشدند که عده ی زیادی ازمهاجرین دربندرهای میتیلینی وسالونیک زندانی هستند به این زندانها هجوم برده وباشکسانتن دروازه این زندانها درحدود 1000 مهاجر را ازآنجا آزاد ساخته اند. گفته میشود روزانه حد اقل ده نفرافغانی ازطریق بندر ایزمیرترکیه خودرا به یونان میرسانند. درترکیه هم ورود مهاجرین غیرقابل تصور است وگفته میشود درحدود 3 هزار مهاجرافغانی درشهرهای مختلف ترکیه آماده حرکت به سوی یونان وایتالیا هستند.

بادیدن این سیل ازمهاجرین فکرمیکنم واقعن افغانستان درحال تخلیه شدن است. این را همگی میدانند اما دلیل اینکه چرا همگی کوشش میکنند حتا با تحمل خطرهای اینچنینی تن به مهاجرت دهند چیست؟ واینکه کسانی که فعلن درافغانستان برکرسی قدرت نشسته اند چرا درفکرپیداکردن چاره ی برای این مردم نیستند؟ آیااین قدرت سالاران هیچ مسئولیت درقبال مردم ندارند؟ ازوضعیت مهاجرین دریونان دولت افغانستان باخبراست چون آقای سید جلال شجن سکرتراول سفارت افغانستان دربروکسل چندین بارازیونان دیدن کرده وهمه چیزرا ازنزدیک مشاهده کرده است، حال شمامردم که به خاطررای دادن به کرزی گوش وبینی تان بریده میشود ازاین شخص به حیث رییس جمهور منتخب بپرسید که فرزندان شما وقتی زیرلگدهای پلیس وفاشیست های یونانی میمیرند، ایشان چه مسئولیتی دارد؟ واینکه وزارت مهاجرین را برای چی ساخته است؟ وزیرخارجه درکجاست؟! شما ببینید درآخرین سفرکه آقای سید جلال شجن به یونان داشته است، مهاجرین بانوشتن یک نامه ی رسمی ازاو خواسته اند که درمورد مشکلات آنها، سفارت افغانستان دربروکسل باید اقدام جدی نماید، ایشان بعدازخواندن نامه درحالیکه نزدیک به 100 نفر درمقابلش منتظر جواب بوده اند؛ گفته است عجب خط زیبایی ونامه را روی میزگذاشته ورفته اند. این جواب یک دیپلمات دولت حامد کرزی است که برای دفاع ازحقوق مردم ودولت افغانستان درمرکزاتحادیه اروپافرستاده شده است. اگرشما مردم حداقل کمی نسبت به فرزندان تان دلسوزهستید بیایید حداقل ازکرزی وتیم مافیایی اش بخواهید که دیگر ازخواب بخیزند وبه وظیفه خود که همانا دفاع ازحقوق شهروندان افغانی است اندکی عمل کنند. اگرشما ساکت باشید هرروزبد ازدیروز خواهد بود، وضعیت داخل افغانستان که اصلن نیازبه توضیح ندارد.