این بار از آدرس نهادهای امداد رسان، گروه طالبان مشروعیت داده می شود

در حال حاضر حلقات قوم گرای حکومت به همکاری پاکستان و انگلیس، تلاش دارند تا از راه های مختلف طالبان را بقدرت باز گردانند و هرازگاهی نشست هایی را برای هموار کردن راه مصالحه با طالبان برگزار می کنند.

در ماه گذشته نشستی با اشتراک پشتون های پاکستانی و افغانستانی در کابل برگزار گردید که بازگشت طالبان بقدرت از موضوع اصلی این نشست بود. این نشست به ابتکار حکمت کرزی و تحت نام نشست نهادهای مدنی افغانستان و پاکستان برگزار کرده بود؛ اما واقعیت این است که هیچ نماینده جامعه مدنی افغانستان در آن اشتراک نداشت و بهمین خاطر اکثر تحلیلگران آن را یک نشست مشکوک قومی برای بازگرداندن طالبان به قدرت عنوان کردند.

حالا نوبت نهادهای مدد رسان رسیده است که طالبان را یک حرکت ملی بخوانند و از اوباما بخواهند تا این حرکت ملی را نادیده نگیرد و با آن مذاکره کند. جالب تر از آن که نهادهای مدد رسان حتی خواستار لغو عملیات های نظامی امریکا علیه طالبان شده اند.

نهاد های مدد رسان چطور و با چی جرئت اخلاقی ای بخود اجازه می دهند تا گروه تروریستی طالبان را یک حرکت ملی قلمداد کنند؟ این گروه تروریستی هر روز ده ها انسان بی گناه را بقتل می رساند و آنگاه گروه های امداد رسان آن را یک حرکت ملی می خوانند. اگر تروریزم از دید این نهاد ها حرکت ملی است؛ پس کشتن افراد بی گناه و جنگ بر ضد ارزش های مدنی اجزای تشکیل دهنده این حرکت ملی است.

هر چند این نامه بنام نهادهای امداد رسان نشر شده است، اما بعید نیست که توطئه ای دیگری پشت این نهاد ها و این نامه نویسی ها نباشد. پاکستان و انگلیس از دیر باز به این فکر هستند که چطور طالبان را دوباره بر سرنوشت ملت افغانستان تحمیل کنند و در این راه با حلقات طالب گرای دولت دست یکی کرده و این بار تلاش دارند تا از آدرس بعضی نهادهای امداد رسان به امریکا بفهماند که جنگ با گروه تروریستی طالبان جنگ با بخشی از ملت افغانستان است و با این کار بتواند روپوش خوبی برای طالبان پیدا کنند. نشر این نامه از آدرس نهادهای امداد رسان تقلای حلقات طالب گرا برای مشروعیت دادن طالبان و باز گرداندن این گروه بقدرت را نشان می دهد؛ اما همزمان با آن، اعتبار نهادهای امضا کننده این نامه را نیز ضرب صفر می کند.