باز هم سرکوب، باز هم محاکمه و زندان!

پنجه‌ی اختناق هم‌چنان گلوی آزادی را می‌‌فشارد. تعقيب، دستگيری، پرونده‌سازی و کشاندنِ آزادی‌‌خواهان، روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی به دادگاه به اتهام‌های واهی شتاب می‌‌گيرد. تشديد فشار به مرحله‌ی تحمل‌ناپذيری رسيده‌ است و هر روز شاهد برخوردهای عصبی و تند با درخواست‌های به‌حقِ فعالان هستيم.

دستگيری روزنامه‌نگاران به بهانه‌های گوناگون در همه‌ جای ايران و محکوم کردن آنان به زندان‌های دراز مدت، صدور احکام و تعيين وثيقه‌های سنگين برای دانش‌جويان و روزنامه‌نگاران، دستگيریِ گسترده‌ی کارگران و ديدارکنندگان از منزل منصور اسالو، رييس هيئت مديره سنديکای شرکت واحد، بی‌اعتنايیِ آشکار به خطرهای جانی زندانيانِ بيمار، از جمله محمود صالحی در زندان سنندج، و ادامه‌ی صدور حکم شلاق و زندان برای فعالانِ حقوقِ زن از نمونه‌های رايج اين گونه برخوردهای سرکوب‌گرانه است.

آخرين اخبار حاکی از تشکيلِ دادسرای ويژه‌ی امنيتی است. بی‌گمان، اين دادگاه پوششی رسمی برای روش‌‌های جاری در برخورد بادگرانديشان، فعالانِ فرهنگی، اجتماعی و سياسی است. از آن جا که اين سرکوب‌های سازمان‌يافته و هماهنگ‌ در پیِ تحميلِ سکوت گورستانی بر سراسر جامعه است، کانون نويسندگان ايران که وظيفه‌ی خود را دفاعِ بی‌قيد و شرط از آزادیِ انديشه و قلم و بيان می‌داند ‌خواهانِ پايان گرفتن اين فشارها و تنگناها و خواستار اعتراضِ همه‌ی آزادی‌خواهانِ ايران و جهان است.

کانون نويسندگان ايران