مهاجرین قربانی هدفمند ایرانی ها و بی تفاوتی افغانستان

بعد از شکست طالبان و بر قراری دولت انتقالی ودر نهایت دولت مردمی ایران یکی از کمک کنندگان در امر بازسازی افغانستان بودند. پروژه ی مهمی که ایران ساخته است بزرگراه دوغارون هرات به طول 120 کیلومتر و پروژه های مختلف دیگر می باشد . ولی از طرف دیگر سیاست این کشور در قبال مهاجرین متفاوت بوده است . محدود کردن مهاجرین در امر اشتغال ، جلوگیری از ادامه تحصیل و اخراج اجباری مهاجرین منفی جلوه دادن مهاجرین از طریق رسانه ها و غیره نمونه هایی از استراتژی های متفاوت ایران در مقابل مهاجرین افغانی می باشد.

از سال 1380 به این طرف یکی از برنامه های ایران جلوگیری از ادامه تحصیل مهاجرین بود که خود لطمه بزرگی به این ملت آواره تلقی می شود . البته با پی گیری دولت افغانستان تا حدودی حل شد . اخراج اجباری مهاجرین در اوائل سال 86 که با عکس العمل های مختلفی از طرف رسانه ها و افراد حقیقی و حقوقی و دولت افغانستان مواجه شد از جمله برکناری 2 وزیر از کابینه دولت از طرف پارلمان افغانستان که در نهایت با دستور رئیس جمهور ایران متوقف شد.

برنامه ی جدید ایران برای مهاجرین افغانی که در نوع خود بی نظیر و یا کم نظیر است هدایت به شغلهایی که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی در نظر گرفته شده است ،می باشد که بیشتر حالت تشریفاتی را دارند تا یک شغل ثابت و پایدار . اکثر شغلهای در نظر گرفته شده عینییت شغل را ندارند یا اینکه اصلا کارفرما ندارد اگر هم کار فرما داشته باشد کار فرما نسبت به شغل مورد نظر جواز فعالیت را ندارد که همگی نشاندهنده تحت فشار قرار دادن اتباع افغانی و منزوی کردن آنها از اجتماع و در نهایت مجبور به ترک این کشور می باشد.

دولت ایران نسبت به این برنامه ها استدلالهای بچه گانه ای دارد . از جمله اگر از دولت سوال کند که چرا جلوی اشتغال مهاجرین را می گیرد در جواب گفته می شود که ما برای اینها دعوت نامه ارسال نکرده بودیم باید برگردند به کشورشان. آیا واقعا این همه مهاجر که در اکثر کشورهای وجود دارد همه با دریافت دعوت نامه به آن کشورها مهاجرت کرده اند یا مهاجرت آنها بر اساس عوامل نا امنی و فقر و غیره بوده است. در این باره باید عرض شود که خود ایران از آن دسته کشورهایی است که بیشترین مهاجر در کشورهای مختلف جهان مثل امریکا و کشورهای اروپایی و ... دارد ولی تا هنوز گزارش نشده است که از طرف آن کشورها نسبت به مهاجرین ایرانی برنامه های اخراج اجباری و محدودیت شغلی و ... صورت گرفته باشد. با وجود اینکه شرایط امنیت و تعادل اقتصاد و.. به مراتب در ایران بهتر از افغانستان است . گزارشها مبنی بر اینست که مهاجرین شغلهایی مثل استاد دانشگاه و پزشکی و کارهای دولتی و حتی کار در اداره پولیس می توانند داشته باشند . ولی در ایران، دولت تصمیم دارد پیش پا افتاده ترین و ساده ترین کارها یعنی کارگری را از مهاجرین برداشته و آنها را به طرف کارهای به مراتب خطرناک چه از نظر بهداشت و چه از نظر امنیت مثل کار با مواد شیمیایی و کار در معادن وغیره به اجبار هدایت کند.

تازه اگر فرض کنیم که برخورد قانونی با مهاجرین حق مسلم هر کشور است چرا ایران با مهاجرین عراقی برخورد مشابه ندارد کشور که 8 سال جنگ تحمیلی و خسارتهای سنگین چه از نظر انسانی و اقتصادی به ایران تحمیل کرد که هنوزآثار آن ملموس است. برخورد دوگانه این کشور در قبال مهاجرین خارجی خود بیانگر این است که ایران با توجه کشور تابع آنها برخورد دارد در لابلای این برخوردها بدنبال اهداف بلند مدت است.

ایران با توجه به مسائل خارجی مثل تحت فشار بودن این کشور بخاطر دسترسی به انرژی اتمی از طرف امریکا و کشورهای اروپایی افزایش تورم در داخل ایران و اشتراکات مرزی با دولت افغانستان به دنبال تغییر ذهنیتهاست که به موارد زیر می توان اشاره کرد.

اول اینکه ایران در عرصه بین المللی، برای حمایت خود در مقابل ابر قدرتی مثل امریکا مجبور به پرداخت میلیاردها دلار به کشورهایی مثل روسیه چین فلسطین لبنان سوریه کوبا و ..... می باشد در حقیقت ایران بخاطر همراهی این کشورها در عرصه بین المللی به آنها باج می دهد . لذا هدف از برنامه هایی مثل اخراج اجباری مهاجرین افغانی و غیره و جمع آوری ارازل و اوباش در داخل ایران بیشترجلب توجه کارشناسان ایرانی چه در خارج و چه در داخل به مسائل فرعی است تا کمتر تحت فشار باشد که چرا به این کشورها باج میدهد و چرا روابط خود را با امریکا بر قرار نمی کند که مجبور نباشد مبالغ هنگفتی به این دول پرداخت کند .
عدم مدیریت صحیح دولت در مسائل داخلی این کشور که منجر به بیکاری و افزایش تورم شده است و در حال حاضر سامان دادن اشتغال مهاجرین افغانی و بر کناری آنها از کارهایی مثل بنایی و غیره بهانه ی خوبی است که مردم خود را سرگرم نگهدارد تا مجبور نشود بخاطر مدیریت نادرست در داخل کشور پاسخگوی ملت باشد . در سال 82 اکثر کارشناسان اقتصادی ایران اعلام کرده بودند که ایران سالانه نان 15 میلیون جمعیت را به عنوان نان خشک به زباله دانی های نان خشک می ریزند . این خودش نشان از عدم مدیریت دولت در داخل است . پس به جرأت می توان گفت که محدود کردن یک یا دومیلیون مهاجر بیشتر یک بهانه است .
سوم اینکه این کشور اشتراکات مرزی زیادی با افغانستان دارد و از طرف دیگر به دنبال منصرف کردن افغانها نسبت به عبور لوله گاز ترکمنستان از خاک افغانستان به پاکستان و هند است . تا بتواند گاز خود را به این دو کشور صادر کند .

دو رودخانه بزرگ افغانستان منتهی به ایران می شود یعنی در حقیقت از این دو رود خانه فقط ایران تا هنوز برای شکوفا شدن صنعت کشاورزی و مصرف شخصی استفاده کرده است.

رودخانه بزرگ هیرمند که سالها است بدون کدام قرار دادی ازآب آن استفاده میکند و رودخانه هریرود ایران با ترکمنستان مشترکا" روی این رودخانه افغانستان سدی بنام سد دوستی ایجاد کرده است .

در صورت جلوگیری این دو رود خانه به جرأت می توان گفت که بزرگترین ضربه اقتصادی به ایران وارد می شود. با جلوگیری آب رود خانه هیرمند مناطق جنوب ایران دچار خشکسالی خواهد شد و از آن طرف با جلوگیری از ریزش آب رود خانه هریرود در سد دوستی از طرف افغانها، باز هم بزرگترین ضربه اقتصادی به ایران تحمیل خواهد شد .

با توجه به این همه اشتراکات مهم این کشور با افغانستان در صورت عدم همکاری افغانها نسبت به این اشتراکات فقط جانب ایران ضرر خواهد کرد . این کشور از مهاجرین افغانی به عنوان یک اهرم تأثیر گذار استفاده خواهد کرد تا بتواند از افغانستان امتیاز قرار داد استفاده از آبهای این کشور را اخذ کند.