آیا نصــــوار در جمـــــع شکــــــــننده هـــــــای روزه بشمـــــار می یا خـــــیر !

حکایت میکنند که جمع از کارگران افغانی مقیم کشور ایران همیش در ماه مبارک رمضان بالای این موضوع با هم بحث و مشاجره داشتند که آیا نصوار در جمع شکننده های روزه بشمار میرود یا خیر؟
شکننده های روزه معمولاً به چیز های گفته می شوند که از طریق دهان داخل معده شده و رفع گرسنگی یا تشنگی کنند اما از آنجایکه جولانگاه نصوار بیچاره فقط جوف دهان بوده و یک ذره آنهم موفق به عبور از تنگی مری و رسیدن به جدار معده و روده نمیگردد پس در نتیجه باعث رفع گرسنگی و یا تشنگی هم نخواهد شد.
ازینرو یکدسته اینها نصوار را در جمع شکننده های روزه بشمار نمی بردند ودسته دیگر فقط بعلت که نصوار داخل جوف دهان که آنهم جز از وجود انسان است میگردد آنرا در جمع شکننده های روزه بشمار می بردند.

بالاخره هنگامیکه جر و بحث ایشان به نتیجه نرسید تصمیم گرفتند که برای حل مشکل شان نزد یک آیت الله ایرانی رفته و از او در مورد نظر خواهی کنند.
ایشان حضور حجت الاسلام والمسلمین چشم چراغ اهل یقین شرفیاب گردیده و مشکل شان را چنین به شرح رسانیدند که در افغانستان پودر سبزرنگی بنام نصوار یا ناس وجود دارد که مواد اصلی آن را تنباکو، گچ و خاکستر چوب بید تشکیل میدهد ، مردم این پودر را در زیر زبان برای چند دقیقه قرار داده و بعد آن را از دهان بیرون میکنند.
استعمال این پودر سبز رنگ باعث سرسبزی تار و پود وجود منجمله دندانها ، روشنی چشم ها و فرار غم و اندوه از روح و روان آدمی میگردد.
حالا ما از حضور محترم معظم شما خواهان فتوای درین مورد هستیم که آیا این پودر سبز رنگ در جمع شکننده های روزه بشمار می رود یا خیر ؟

آیت الله بعد از چند ثانیه مکث و تعمق چنین فرمود :

" خوب اینجوری که شما تعریف این پودر را میکنید این پودر مواد مخدره نیست و اجزای متشکله آن تنباکو ، گچ و مواد بی ضرر دیگریست و اینکه فقط زیر زبان قرار داده شده و داخل معده نمیگردد من از لحاظ شرعی کدوم اشکالی نمی بینم اما با وجود اینهمه برای صدور فتوای شرعی من خودم بایست اونه یکبار امتحونش کنم."

یکی از افغانها از جا برخاست و قوطی نصوارش را از جیب بیرون آورده و یک کپه نصوار اصل وردکی در کف دست آیت الله ایرانی انداخت ، آیت الله نصوار را با دست های لرزان و نا آشنا به آهستگی در زیر زبانش قرار داده و در روی اطاق به قدم زدن شروع کرد.
بعد از چند دقیقه او احساس کرد که چشمانش کمی سنگین شده و گوش هایش صدای حاضرین مجلس را چنان انعکاس میدهد که گویی همه در بین یک دره قرار داشته باشند و چند لحظه بعد پاهایش هم سنگین شده و بر زمین که قدم میگذاشت احساس میکرد که بالای اسفنج نرم قدم میگذارد.
قدری که حواسش را جمع کرد دید که نه بابا این اسفنج نیست بلکه پارچه های ابر است که او بالایشان قدم میزند ، اینجا بالای ابر ها واقعاً که خیلی زیباست ، صدای بالهای پرنده بزرگی توجه او را به بالا جلب کرد دید که این صدای بالهای ملائک آسمانی بوده که ازینسو بدانسو پرواز میکنند.

آیت الله دیگر از وجد و شادمانی در لباس نمیگنجید که به این سادگی بدون سوال و جواب و عزرائیل و پل صراط با انداختن یک کپه ناس افغانی به دهان در بهشت برین قرین ملائک آسمانی گشته و در نزدیکی های خدا جا گرفته.
در هنگام قدم زدن بروی ابر ها از سوراخ های ابر ها آسمان نیلگون بسیار زیبا و زمین خاکی چون توپ کوچکی بنظر میخورد ، آخوند ایرانی حین قدم زدن بالای ابر ها حواسش جای دیگری بود و برای یک صیغه آسمانی چشمانش بیصبرانه به هر سو حور وغلمان را می پالید که ناگهان پایش از گوشه پارچه ابری لغزید و او ز آسمان هفتم چون چتر بازی که چترش باز نگردد با سرعت سنگهای آسمانی بسوی زمین پرتاب شد.
آیت الله که چشمانش را گشود دردی شدیدی در ناحیه دهان از شکستن دو دندان پیش روی احساس میکرد ، عینکش هم شکسته بود که دیگر قادر به تشخیص افراد دور و برش نبود ولی با صدای ضعیفی فریاد می زد که :

" به اون افغانی های پدر سوخته بگین که این ناس لعنی تون نه تنها شکننده روزه که حرام مطلقه "

در همین اثنا خون از گوشه دهانش بروی قالین جاری گشته ولی او هنوز هم به افغانی های پدر سوخته دشنام داده میگفت :

" این پدر سوخته ها اینجوری چیز ها استعمال میکنند که همیش توی کشورشون جنگ و خونریزی ادامه دارد ."

با تقـــــــــديم حــــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی

http://haqani.funpic.de

http://www.facebook.com/profil...