وقتی "دزد" هم همراه با کاروانیان فریاد برمیدارد!
رژیم عدالت ستیز؛ کرزی،که جناب وزیرخارجۀ مخلوع آن ، آقای سپنتا، "حکومت" را به صفت اصلی اش" یعنی عدالت ستیز" مسما ساخت! در هشت سال گذشته تنها دستاوردش نهادینه ساختن اقتصاد مافیایی و ایجاد حفرۀ عمیق میان لایه های اجتماعی است و بس.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
تصادفا و اجبار شبکۀ تلویزیون دولتی اوغانستان؛ یا همانا " تلمیزیون مَلی" را تماشا می کنم، بزرگ خانوادۀ که بنده آنجا مهمانم به " اخبار" گوش میکند و بقیه حضار ناچار از حوصله مندی اند.
ناگهان گویندۀ سیاه سر، تلمیزیون، با آوازی که کوشش می کند در آن نوعی تاسف را بگنجاند، از فقیر بودن شهروندان کابل و مردم افغانستان میگوید!!!
بعد هم با سه تن از کارگران " حمالان " که به یقین از با همت ترین ولی فقیرترین مردمان شهر اند،گفتگو می کند.
آنها هم صادقانه میگویند که با وجود تلاش زیاد در طول روز عاید شان از دو سه صد افغانی، بیشتر نمی شود در حالیکه با آن پول هیچ چیزی از مواد مورد نیاز عیال شان را تهیه کرده نمی توانند و مجبور میشوند از دکانداران قرض بگیریند!
آنهم اگر دکانداری قرض بدهد!
پخش خبر فقر از طریق تلویزیون دولتی - کرزیی؛ درست به همان گفتۀ مشهور میماند که یکی کاروانیان را غارت کند و بعد با آنان همراه شده گریه و فریاد سر دهد!
رژیم عدالت ستیز؛ کرزی،که جناب وزیرخارجۀ مخلوع آن ، آقای سپنتا، "حکومت" را به صفت اصلی اش" یعنی عدالت ستیز" مسما ساخت! در هشت سال گذشته تنها دستاوردش نهادینه ساختن اقتصاد مافیایی و ایجاد حفرۀ عمیق میان لایه های اجتماعی است و بس.
به گونۀ ایکه اینک تعداد محدودی از شدت سیری میمیرند و اکثریت قطعی کشور از فرط گرسنگی!
در حال حاضر در کشور ما طبقۀ متوسطی وجود ندارد؛ یا در حال محو شدن است.
متوسط ها به زیر خط فقر نقل مکان کرده اند به جز تعداد انگشت شماری که سرمایه دار و مالدار شده اند.
تمام این ها هم در سایۀ رهبر شیاد و قبیلۀ ما؛ آقای کرزی ، میسر شده است که همه فرصت ها را به بهای بقای خودش برباد داد و هنوز هم با وقاحت و با چنگ و دندان به قدرت آویخته و در صدد آنست تا در همراهی با "برادران" آدمکشش، دمار از روزگار ما بر آرد!
پخش خبر فقر بیداد گر در اجتماع، و گله از آن از طریق تلویزیون " کر ام و خر ام " به شکایت سمیع رفیع ساپی از تنگ نظری و نادانی " قبیله گرایان " میماند!
اینک همانگونه که جناب استاد رفیع، از تارک عرفان و ادبیات، و بارگاه بیدل و مولانا به خاک دروغ اندود سیاست در افغانستان فرود آمده اند و تازه متوجه شده اند که تفکر و نگرش قبیلوی " دیواره ایست فرا روی تدین و تمدن"! تلویزیون ملی نیز نو متوجه فقر و فقیر بودن مردم کابل شده است!!!
در حالیکه همین یکی دو سال قبل رعیت ضل الله سلطان معظم کرزی بابا، از شدت بی چیزی مجبور شدند فرزندان شانرا به فروش رسانند!
و خبر فقر امروز از تلویزیون ملی پخش میشود.
فقری که در دوره های سیاه و ضلالت بار حاکمیت های اوغانی پدید آمده ازپس از هرکودتا و پادشاه گردشی؛عمیق ترمیشود.
استبداد اوغانی؛پیامد های فاجعه بار بی شماری داشته که فقریکی از آنهاست. نظام های سلطه طلب و همیشه وابسته به اجانب اوغانی؛ در عوض جبران عقب ماندگی ها، واماندگی ها، بیعدالتی و زور گویی، به انباشتن اذهان مردم از دروغ ها بسنده کرده اند .
خلق ارزش های معلق،قهرمان سازی، تقدیس شخصیت های مشکوک،جعل تاریخ،ایجاد شک و شبهه آفرینی در مورد حقایق و شخصیت های تاریخی غیراوغان!اینها معمول ترین روش در نظامهای دوصد و شصت و یک سالۀ اخیر بوده است!
همۀ اینها هم فقط به منظور به خطا بردن اذهان عامه بوده و پرده پوشی جنایات سیستماتیک نظام ها!
چیزی در جریان اینهمه سال تغییری نکرده!
یک " بابا"ی قبیله غارت کرده،کله منار افراخته،حرم سرا ساخته، تفریح گاه و تفرج گاه ساخته و مردم را در اوج بدبختی و ضلت رها کرده و رفته و " بابا "ی دیگری جایش را گرفته اما وضع رقت بار " رعایا" ی مظلوم بدترشده و بس!
مرحوم داود خان؛ نمیدانم غازی امان الله خان؛ ضل الله ظاهر شاه بابای ملت؛ سردار نادرخان؛ عبدالرحمان خان؛وتمام این خان ها و بابا ها هرکدام به نوبۀ خویش برکوله بار بدبختی مردم مقداری سرباری افزوده اند و رفته اند!
و اگریکی حتی از مسند یک سوالگر و جستجوگر؛ یا منتقد در مورد آن شخصیت های بیکاره سوالی کرده و یا ناخواسته حتی یکی از القاب عالی جنابان بابا ها " قبیله" را از قلم انداخت آنگاه سر و کارش می افتد با نظریه پردزان سیه اندیش قبیله!
و میشود دشمن وحدت ملی و ملت اوغان!
غافل از اینکه تا سیاسیون و رهبران و " بابا" های قبیله از خر لجاجت و " منم منم " پیاده نشوند و حاضر به تقسیم عادلانه قدرت و فراهم نمودن فرصت های برابر برای همۀ شهروندان کشور نشوند، هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد.
شناختن حق شهروندی؛وتوجه به " عادلانه " حکومت کردن سرآغاز حل مشکلات اجتماع میتواند شود.
عادلانه حکومت کردن هم پیامد "عادلانه " اندیشیدن است؛ورنه اگر صد سال سیاه دیگر امریکا و انگلیس بخواهند با کرزی،فاروق وردک،حنیف اتمر،انورالحق احدی،ملاعمر،کلب ایدین راکتیار،ملا راکتی،ملا عبدالسلام ضعیف،وکیل متوکل و خیل دیگری از جاسوسان قبیله،برای ما حکومت " ملی " و نمیدانم چه چه های دیگر ملی بسازند،ما خواهیم بود و همین بدبختی دامنه دار و روز های سیاه تر از شب !
حالا حکایت شیوع فقر،و گزارش آن از تلویزیون ملی به یک لطیفۀ تلخ میماند و نیشخندی که میگویند روزی در حضور یکی از شاهزاده های " محمد زائی" از فقر و ناداری مردم میگفتند و از اینکه مردم از فرط بی چیزی فرزندان شان را می فروشند و علف می خورند!
آنگاه آن شاهزاده خانم با قیافۀ حق بجانب از حضار پرسیده است که " این مردم حتی کلچه هم ندارند بخورند؟"!
اینست حکایت حاکمیت قبیله در چند سطرکوتاه!
ا.بلوط
پيام‌ها
10 می 2010, 06:48, توسط dinm
دوست ارجمند،
نوشتهء تان را دو بار خواندم، دیروز و امروز. می خواستم چیزی بنویسم، اما گفتم بیا یکبار دیگر هم بخوانمش شاید منظور شما را درست نفهمیده باشم. اما متاسفانه باز هم چیزی حاصل نشد! من نفهمیدم چه ربطی بین یک گوینده یا گزارشگر تلویزیون که کوشش می کند از فقر و فاقه گزارشی بدهد و آقای کرزی وجود دارد، که با پخش این گزارش بیچاره گویندهء تلویزیون هم رفیق قافله باشد و یار دزدان؟!
در یک کلام، با وجود حسن نیست شما و شاید دشمنی تان با آقای کرزی و حواریون فاسدش، این نوشتهء شما با موضوع فوق، نا وارد است.
بهتر بود به موضوع فقر و بی برنامگی دولت برای از بین بردن فقر و فساد روز افزون دولت می پرداختید تا حملهء بی مورد به گزارشگری که واقعیات اجتماعی را بی اینکه با کسی طرف باشد انعکاس می دهد. باید منصف باشیم و به خاطر نفرت از کسی، کمی هم به دیگران رحم کنیم. تلویزیون ممکن است در طرفداری از کرزی و حیف و میل کردن اموال عمومی در پای یک کاندید انتخابات و تمکین از زورمندان شاهکار نموده باشد، اما فقر، ربطی به گزارش مربوط و سیاست دولت برای خر کردن مردم ندارد. آنها مردم را در جاهایی دیگر یکسره سوار شده اند.
با احترام