مبارزات انتخاباتی یا دشنام های کوچه/بازاری؟

این موضوع اگر با یک دید واقع بینانه و ژرف مورد توجه قرار گیرد. نتیجه آن می شود که این نوع سخنها هر روز در داخل کشور خودمان به کرات اتفاق می افتد. وی متصدیان قدرت سیاسی را "خر" خطاب کرده است ولی اگر یک کمی دقت کینم به بسیار وضاحت در خواهیم یافت که خود این متصدیان، چه گرو ه های فشار ویا طرف های حکومتی دخیل در درگیری برای حفظ اریکه ای قدرت به چه لحنی با هم بر خورد می کنند.

درسخنرانی اخیر دوکتور اشرف غنی احمد زی یک تن از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری درپی سفری که به شهر مزار شریف داشت. وی با حرف های که به زبان می آورد به یقین که بسیاری از مخاطبین در مقابل وی قرار گرفتند که بنده شاهد عینی آن بود. جنابشان هنگام بیا نیه اش رئیس جمهور کشور را مستقیمآ "خر" خطاب نموده و برداشت کاملآ اغراق آمیزی از شخص (حامد کرزی) نسبت به شهروندان افغانستان برای حاضرین ارائه داد. دقیقا به یاد دارم که وی با لحن بسیار خشن چنین به مردم خطاب کرده و گفت: " آقای کرزی فکر می کند که مردم افغانستان "خر" هستند ولی در حقیفت خود کرزی خر می باشد". قابل نهایت افسرده گی و دور از انتظار است که یک شخص روشنفکر در چنین یک موقفی قرار گیرد، نمی دانم چرا محترم داکتر صاحب همانند یک شخص خارجی که یک جهانبینی نا همگون از کشورما دارد چنین عملی را مرتکب شد. از لحن وی همان روز چنین برداشت می شد که وی این درجه دوکتورا را در رشته لحن خشن و دشنام به مردم و رئیس جمهور تصاحب کرده است، ما خود زنده بر آن هستیم تا آرام نگیریم...

این موضوع دقیقآ باید از دو نقطه پیگرد یا حد اقل مورد توجه مردم قرار گیرد؛ ابتداء این که از نظر سیاسی رئیس جمهور یک شخصیت مصئون از هر نوع تعرضات چه لحنی و یا پیگرد سیاسی در عرصه داخلی و بین المللی می باشد. و اگر مخاطب این همه توهین کرزی هم نباشد وی نظر به قوانین جزائی کشور که فعلآ نافذ می باشند جرمی (قباحت) را مرتکب شده است که باید آنرا جبران نماید. توهین به رئیس جمهو ر توهین به مردم می باشد، زیر ا این مردم بودند که رئیس جمهور را انتخاب کردند. بنآ یک توهین و دشنام آشکار به مردم ستم کشیده چیز بیش بوده نمی تواند. ولی من مطمئن هستم که کوچکترین حرکتی صورت نخواهد گرفت، زیرا تا زمانی که درین کشور سیاست های خانواده گی ادامه پیدا کند هیچ تغیر مثبتی در آینده ای سیاسی مردم رو نما نخواهد گردید...هر سیاستمدار تنها در محدوده ای حفظ قدرت شخصی خود و فامیل خود اندیشمند است.

ثانیآ دشنام مستقیم و گذاشتن اسم حیوان بالای انسان، سر پیچی فاحش از موازین اخلاقی قبول شده در کشور و کرامت انسانی می باشد...این اخلاق است که رفته رفته به قانون تبدیل می شود. خوب وی به دلیل این که در خارج از کشور زندگی نموده است، شاید با موازین اخلاقی کشور آشنا نخواهد بود.
به هر صورت وی تنها شخصی نیست که چنین عملی را مرتکب شده است، قبل از این هم به دفعات این نوع بی احترامی ها از طرف بعضی از کاندیدا های دیگر به گوش شنیده شده است؛ به طور مثال در مناظره ای تلو یزیونی که میان آقای بشر دوست و بشیر بیژن در یکی از تلویزیون های خصوصی صورت گرفت، بشر دوست از ابتداء تا اخیر مناظره فقط به جزء از یک شعار توهین آمیز"بعضی ها شنیده اند که علی آباد شهر است" و خطاب چهار پای به یک شخص هیچ چیزی دیگری به زبان نیاورد که بیان کننده اهداف انتخاباتی وی باشد. آیا در تمام کشور ها مناظرات و مبارزات انتخاباتی به این شکل صورت می گیرد؟ هر گز نه...

طوری که به همگان مانند آفتاب روشن است مبارزات انتخاباتی در هر جای که برگزار می گردد، یقینآ پروگرام های چندین ساله کاندیدا ها برای مردم تشریح شده، طرح های بهتر نسبت به دور قبلی با در نظر داشت شرایط موجوجود و پاسخگوی نیازمندی توده ها باشد ارائه میگردد. تا به نحوی از انحاء حمایت مردم را به خود کسب کرده و با مردم آشنا شوند نه جای که در آن به رئیس جمهور یک کشور توهین صورت گیرد ویا مردم تحقیر شوند. خوب اگر از اشخاص تحصیل کرده که آوازه هایشان در تمام افغانستان پخش گردیده است حرکاتی انجام شود که حتی در یک جنگ کوچه متصورنباشد. یقیقآ مردم افغانستان طفل آرزوهای خود را در حالت به قتل رسیدن به دستان خونین امیال قدرت طلبی های نخبگان خواهند دید.

این درحالی است که در اکثریت کشورهای دیموکراتیک امروزی مبارزات انتخاباتی یگانه عنصر شناسائی کاندیداها به مردم میباشد، البته سخنرانی ها و کمپاین ها نیز از خود دارای شرایط و اصولی می باشد که باید به طور دقیق در جریان کمپاین های انتخاباتی مراعات گردد و از آن عدول صورت نگیرد. خوب اگر ادعا گردد که آزادی بیان است هر کس حق دارد هر اندیشه و هر سخنی که در فکر می پروراند، آزاد است تا آن را بدون محدودیت بیان نماید. که این امر کاملآ خلاف اصول اخلاقی و موازین قبول شده در جوامع مختلف می باشد. انسان تا آنجا آزاد است که به آزادی دیگران و کرامت انسانی دیگران صدمه نرساند ورنه این آزادی های بدون قید و حصر در صورت صدمه به دیگران به جزء از نتایج مخرب هیچ مفهومی دیگری در پی نخواهد داشت.

البته بنده با بیان مطالب فوق الذکر در پی هیچ نوع غرض شخصی نمی باشد فقط هدف تنها بیان حقیقت و دراز کردن انگشت انتقاد بر یکی از نا هنجاری های فعلی جامعه که اگر به آن توجه نشود باعث ترویج ، یک فرهنگ منفور انتخاباتی از این به بعد در کشور خواهد شد، زیرا ما تازه داریم انتخابات و رای دهی را منحیث یکی از ارزش های زنده گی بشری و حاکمیت مردم بالای زنده گی سیاسی شان تجربه می نمائیم.!!!

والسلام
عبدالسلیم امین