کرزی، عبدالله و یا بشردوست؟

با مشاهدۀ اوضاع جاری و انتخابات کشور، میتوان گفت که لطف نظر حامیان غربی از جناب کرزی بسوی عبدالله عبدالله سوق گرفته و تلاشهای کرزی بخاطر استقرار دوبارۀ شان بر مسند ریاست جمهوری، با وجود معاملات خطرناک ایشان با شخصیت های مشهور و شناخته شدۀ جهادی و همچنان با وجود پیشگیری مملو از تخلفات گسترده درصندوقها و برگه های رای گیری، ناکام مانده وبه تشنج بیشتر اوضاع سیاسی و امنیتی کشور خواهد انجامید.

چراکه میزان تخلفات و تخطی ها در انتخابات، فوق العاده و بیشتر از آنست که از طرف ستاد انتخاباتی آقای کرزی براه افتاده و یا کنترول و اداره شده بتواند.

سپس میتوان ادعا نمود که شاید بخاطر سقوط کرزی زیرکانه طرحریزی و پلان شده باشد.

واز طرفی هم باید به این انتخابات جلوۀ آزاد و مردمی داده شود و به همین سبب پروسۀ انتخابات امثال فرآیند این مسئله میباشد.

آقای کرزی متوانند حرفهایمرا بی ثبات وغیر منطقی بخوانند. ولی دیر و یا زود، زمان گواه و پاسخ گوئی این ادعا خواهد بود و راستش بنده علاقه و میل خاصی در پیروزی ویا عدم پیروزی کرزی و یا عبدالله را ندارم ولی اگر این آقایان با بشردوست همگام و همنواع شده و از توانائی، نفوذ، ظرفیث و تجربیات شان در راه آبادی کشورِ چور و چپاول شده و بخاک و خون کشیدۀ ما بکوشند، یقینا" نام نیک و جایگاه پر افتخار و باعزتی را نه تنها در تارخ کشور بلکه در منطقه و جهان کسب خواهند نمود.

بشردوست به تنهای کشور را از منجلاب عمیق کنونی نجات داده نخواهد توانست و طوریکه میبینیم دنیای سیاست هیچگونه صداقت، وفا و بقا ی نمیشناسد و در مواقع ضرورت دوست را دشمن و دشمن رادر ردیف دوستان قرار میدهد.
اگر عبدالله با اراده، خواست و چالهای عوام فریبانۀ کشور های غربی که فقط به خاطر اهداف و مقاصد سیاسی خود شان، البته زیر پوشش کمک به مردم بیچارۀ افغانستان، طوریکه واضحا" میگویند که آنها در افغانستان به خاطر امنیت و منافع ملی کشور های شان با تروریزمِ؟، سرو کار دارند، به قدرت برسد باید سرنوشت شاهان و رئیس جمهوران مثل: رضاشاه و صدام و... را به یاد داشته باشد که آنها با وجود وعده ها و دستدادن ها هرگز بفکر من وتو نبوده و زمانیکه به اهداف امپریالیستی نهفته در دل شان رسیدند چهرۀ دیگری از آنان ظهور نموده و ترا نیز به سرنوشت فوق المتذکرین دچار خواهند نمود.

پس بیائید به جای تکیه به آنان، دست دوستی و صداقت به سوی همدیگر دراز کرده و قبل ازینکه کشورِ بی وقار و نابود شدۀ ما به میدان مبارزات و شورشهای دیگری تبدیل و به دار نیستی ابدی کشانیده شود، هرسه شما باهم مشت محکمی بر دهانِ هر چه بدخواه کشور است بکوبید و در جهان یک مثال افغانیت که همه اقوام و اقشار وطن بر آن بنازند، قائم کنید.

به امید آنچنان یکروز