سیاست بازی در پناه جامعه اطلاعاتی

درست پنج سال پیش اگر درجمعی از روزنامه نگاران وروشنفکران درون مرزی از وبلاگ نام میبردی ، شاید همه با تعجب به تو نگاه میکردند که وبلاگ چیست؟ شاید این آدم با انگلیسی آشنا نیست و یا تلفظ را اشتباه میکند ویا ده ها تعبیر دیگر از حرفهایت میشد ،اما چهارسال بعدش(سال 2007) اگر بازهم از وبلاگ نام ببری ، احتمالا فرد به اصطلاح روز (مدرن) تلقی خواهی شد .

این در حالیست که برای شهروند جهان امروزی به ویژه کشورهای بزرگ وبلاگ بخشی از زنده گی را تشکیل میدهد ،ابراز عقیده آزاد ، آشنایی با آرای متفاوت ، شناسایی ومعرفی خود به جهانیان ، دسترسی به همفکران در عرصه های سیاسی ، اجتماعی فرهنگی و..........از جمله بسترهایست که دنیای مجازی آنرا در اختیار کاربران خود قرار داده است ، برمبنای آمار های غیر رسمی در دنیای مجازی امروز حد اقل نیم میلیون وبلاگ فارسی توسط پارسیان راه اندازی شده است که رقم قابل ملاحظه ای را نشان میدهد، ولی درمورد اینکه صاحب وبلاگ شدن در ایران چه گونه است وآیابستر وبلاگ نویسی به گونه ای کشور های مخترع این پدیده است یا همان تفاوتی که در سیاست های روز ایران با کشور های بزرگ وجود دارد در ساحه وبلاگ نویسی نیز مشهوداست برای این موضوع به نکاتی باید اشاره کرد.

نخست شیوه تصاحب وبلاگ در ایران یا سایت های مربوط به ایران ، منظورم سرویس های وبلاگ دهی ایران هستند . اگر فردی در ایران بخواهد تا وبلاگی را راه اندازی کند دو گزینه بیش ندارد ، یکی ایجاد سایت شخصی با شیوه و روش خاص خود که مزایایی این گزینه بیشتر به جهت دست باز داشتن در طراحی فنی وهنری وبلاگ به طور کامل براساس میل و سلیقه وبلاگ نویس میباشد ، همچنان با این گزینه وبلاگ نویس تا حد امکان از وابسته شدن به سرویس های وبلاگ دهی که عمدتآ تحت تاثیربخش خصوصی بوده وازطرف آنها اداره میشوند ،مصون بماند،ولی این گزینه هم اشکالات خاص خود را دارد تنها مشکل در ایجاد چنین پایگاه انترنتی یا وبلاگ نیاز به هزینه ویژه ای وبلاگ نویسی داردکه جهت طراحی و ثبت دامنه و (هاستیینگ وب) خودباید پرداخت که این مشکل در حقیقت مانع ایجاد وبلاگ های زیاد درین ساحه میتواند باشد .

گزینه دوم برای تصاحب وبلاگ ، ارتباط برقرار کردن یا مراجعه به سرویس های وبلاگ دهی خصوصی میباشد ، سرویس های وبلاگ دهی شبکه های هستند که امکان دسترسی به یک وبلاگ را بصورت زیر مجموعه ای از خود در اختیار کاربران میگذارند، حالا کاردرین عرصه در ایران و یا کار با سرویس های وبلاگ دهی ایران بیشتر مشکل مینماید ،اگر در گزینه اول تنها ازجانب سانسور دولت نگرانی وجوددارد با گزینه دوم این ضریب به دو بلند تر میشود یعنی در قدم نخست به نسبت وابسته گی با سرویس وبلاگ دهی ابتدا با سانسور مدیر سایت روبرو خواهید شد ودر قدم بعدی با دولت که با آنچه تعریف وبلاگ نویسی یا روزنامه نگاری شهروند خوانده میشود چنین وضعیتی نا سازگار است هرچند در حال حاضر در ایران ده ها سرویس وبلاگ دهی به روی دنیای مجازی آمده اند که از معروفترین سرویس های وبلاگ دهی :

پرشین بلاگ

پارسی بلاگ

بلاگ اسکای

بلاگفا

میهن بلاگ

و..... بقیه میباشند اما مشکل سانسور همچنان با قوت دولت براین سرویس ها باقیست.

درین نبشتار بیشتر روی سرویس وبلاگ دهی ایرانی (پرشین بلاگ ) که درست یکماه قبل وبلاگ بنده در آن سرویس مورد سانسور قرار گرفت خواهم پرداخت ، پرشین بلاگ که راه گشای پدیده ای سرویس دهی وبلاگ در ایران ومیان فارسی زبانان است ودر حال حاضر خود را بزرگترین قافله انترنتی ایران میداند در ست در آغازین روز های دهه هشتاد خورشیدی توسط سه جوان خوش فکر ایرانی تولد یافت ، این جوانان که حالا بیشتر به تفنگداران وب فارسی معروف گردیده اند ، راقمان سرنوشت وبلاگ نویسی ایران بودند که باا یجاد این سرویس تحولی را در عرصه وب نگاری در ایران و در نتیجه جامعه پارسیان انجام دادند، شاید پرشین بلاگ را این تفنگداران وب فارسی جایی برای بازتاب اندیشه ها و نظریات متفاوت پنداشته و درین راستا گام نخستین را برداشتند ولی اعمال سیاست های بازدارنده به جای ترغیب از جمله راه کارهای بود که ایشان نتوانستند تا آخر خطی را که انتخاب کرده بودند بروند ، ودرست سه سال بعد از ایجاد این سرویس و با راه یابی شخصی معروف به مهدی بوترابی به این تیم( پرشین بلاگ) به تدریج سایر مدیران خود را یکی پی دیگر از دست دادو در حال حاضر آقای مهدی بوترابی به تنهایی مدیریت (سمتدهی) این سرویس بزرگ وبلاگ دهی را بر عهده دارد ، سه تفنگدار وب فارسی درست زمانی در دام توطئه گیر ماندند که برای دریافت کمک مالی به درمعاون رییس جمهور سابق رفتند این تفنگداران وب هرگزشاید فکر نمیکردند که زمانی فرا رسد که مجبور به ترک بزرگترین دست آورد فن آوری در عصر خود گردند ، آغاز فعالیت تفنگداران وب به دعوت آقای ابطی در دفتر مهدی بوترابی از نخستین تاکیتیک تغییر رهبری در تیم پرشین بلاگ بود ،که با افزایش هزینه سایت و عدم مدیریت مسلکی از جانب تفنگداران وب پیش زمینه های انتقال رهبری سایت اساس گذاری شد ، با وارد شدن آقای ترابی به میدان تعریف تازه ای از سایت پرشن بلاگ مطرح گردید که با اهداف موسسین سایت در تضاد کامل بود ، با بدست گرفتن رهبری کامل پرشین بلاگ توسط آقای ترابی و شایعه ای سیاسی شدن سایت سبب دلسردی مشترکین پرشین بلاگ گردید و درمدت کوتاهی پرشین بلاگ با مدیریت آقای ترابی با ورشکستگی تمام روبرو گردید ، هرچند آقای ترابی مدعی پیشبرد تجاری سایت میباشد اما آمار ها نشان میدهد که هزینه سایت ماهانه بیش از دوازده میلیون تومان است واین در حالیست که درآمد سایت تنهاکمتر از سه میلیون تومان میباشد ، پاین آمدن سطح کیفی پرشین بلاگ در ارائه خدمات از آفت هایست که با مدیریت آقای ترابی ریشه عمیق تر درین سایت گرفته است ، طبعییست که تجارت در سایت زمانی هزینه بیشتر به مدیران خواهد آورد که سایت از نظر ترافیک در جایگاه بلند به نسبت سایرين قرار داشته باشد ولی آن چیزیست که با مدیریت آقای ترابی سایت پرشین بلاگ دیگر فاقد آن است .

با تاسیس حزب اعتماد ملی و رابطه آقای بوترابی با این حزب دیگر شایعه سیاسی بودن پرشین بلاگ حالا به یک واقعیت انکار نا پذیر مبدل گردیده است ، حضور همسر مهدی بوترابی در شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و حضور دبیر صفحه فاوا( آی ، تی)پرشین بلاگ در روزنامه اعتماد ملی همه از مثال های برجسته سیاسی شدن پرشین بلاگ میتواند باشد که حضور شخصیت های نظر آقای بوترابی در فضای نو پای وب نگاری فارسی وانحصار گرایی ایشان ضربه ی بس بزرگ به پیکره اطلاعاتی پارسیان جهان میتواند باشد .

نمونه وبلاگ های سانسور شده درسرویس وبلاگ دهی پرشین بلاگ :

http://madamkoori.persianblog.com

وبلاگ جمعی از منتقدین دولت که توسط برخی از دانشجویان دانشگاه صنعتی به روز میشد

http://www.siawash.persianblog.com

گاه نوشت های بکتاش سیاووش که بخاطر انتقاد از طرح مبارزه با بد حجابی مورد سانسور قرار گرفت