تهاجم زمینی برغزه

در حالی که نظامیان اسراییل از مرز شمال غزه وارد این باریکه شده اند ارتش اسراییل ده ها هزار نفر از سربازان ذخیره خود را به مراکز نظامی نزدیک به غزه فراخوانده است. هنوز در مورد میزان نیروهای اسراییلی که وارد غزه شده‌اند، اطلاعات دقیقی در دست نیست.

در عین حال ساعاتی پس ازحمله زمینی اسراییل به غزه سازمان جهاد اسلامی نیز آمادگی خود را جهت همکاری باحماس در مقابله باهر نوع تهدیدات زمینی اسراییل اعلام کرده است.

بربنیاد گزارشات آتش باری توپخانه‌ی نیروهای زمینی اسراییل از ساعت 4 و 30 دقیقه بعدازظهر شروع شد و مناطقی چون بیت هانون، جلیله، در شمال نوار غزه، هم چنین خان یونس در جنوب را هدف قرار داد. بخش آن‌لاین روزنامه‌ی "ها آرتص" به نقل از شاهدان عینی از انفجارهای شدید در غزه خبر داده است. در چنین احوالی حماس تهدید کرده است، در صورت یک حمله‌ی زمینی، دست به ربودن سربازان اسراییلی خواهد زد.

آمادگی از پیش

تلاش اسراییل برای تصرف دوباره غزه در حالی صورت می گیرد که در گذشته اسراییل در برابر مبارزات خیابانی جوانان غزه به زانو در آمده و بدون این که شکستش را بپزیرد از غزه بیرون شد.

به باورشماری از کارشناسان تلاش کنونی اسراییل برای تصرف غزه به این بهانه که گویا جلو راکت پراگنی های حماس را به شهرک های اشغالی یهودی نشین بگیرد، چیزی جز تلافی شکست سال پار اسراییل در لبنان نیست.
اما پرسش بنیادین این است که آیا اسراییل می تواند حتا با تصرف غزه بر حماس چیره شود و سازمان حماس را نابود کند یاخیر؟

ایهود باراک، وزیر دفاع اسراییل گفته است، عملیات علیه حماس کوتاه‌ مدت و آسان نخواهد بود.
در زمان حمله بالای لبنان نیز در درون رژیم اسراییل خوشبینی های وجود داشت که گویا این حمله کاری و فیصله کن در قبال حزب الله لبنان خواهد بود؛ اما ثابت شد که این گمان درست نبوده و اسراییل در یک چاله خطرناکی افتاده و شکست خورد.

امروز در قضیه حمله به غزه نیز چنین استنباطی صورت گرفته است که بدون شک این فکردقیق نبوده و پیروزی اسراییل را در این جنگ به سادگی نمی توان پذیرفت.

نقش و موضع گیری محمود عباس

در حالی که تهاجم زمینی و هوایی اسراییل برمواضع ملکی در غزه که تحت اداره حماس به رهبری اسماعیل¬هنیه و خالد مشعل جریان دارد، محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین در این زمینه سکوت اختیار کرده است.

حزب حماس پارلمان این کشور را به عهده دارد و جنبش الفتح به رهبری محمود عباس ریاست این کشور را در یک تشکیلات خود گردان حمایت می کند. این دو جریان بر سر چگونه اداره کردن فلسطین و سیاست با اسراییل باهم اختلاف دارند.

این در حالیست که در درون شاخه نظامی جنبش الفتح به رهبری محمود عباس نیز جریان و حلقاتی وجود دارند که از سیاست های محمودعباس دلخوش نیستند که می توان از مصطفی برغوثی (یکی از رهبران شاخه نظامی الفتح که اکنون در زندان اسراییل به سرمی برد و در انتخابات گذشته در برابر محمود عباس نیز خودش را از زندان به ریاست جمهوری این کشور نامزد کرده بود) نام برد. آقای برغوثی از جمله شخصیت های تأثیر گذار در درون سازمان فتح است و در دشمنی سرسختانه با اسراییل شهرت دارد و حتا شماری از کارشناسان به این باور اند که اگر او در زندان اسراییل به سرنمی برد، می توانست چالش بزرگی فرا راه عباس در شرایط کنونی باشد و با توجه به سیاست های محافظه کارانه محمود عباس در قبال اسراییل شاهد انشعاب و چند دستگی در جنبش الفتح می بودیم.

سازمان الفتح جریان سکولار با تمایلات سوسیالیستی توسط یاسرعرفات پایه گذاری شده است که بعد از در گذشت مشکوک عرفات رهبری آن را محمود عباس، چهره یی که باغرب روابط خوب داشت، به عهده گرفت.
اما جریان حماس، تداوم شاخه فلسطینی جنبش اخوان المسلمین که توسط جمعی از شخصیت های علمی و مذهبی فلسطینی در سال 1987 میلادی پس از آغاز انتفاضه اول اعلام موجودیت کرد.

ریاست جریان حماس را شیخ احمد یاسین به عهده داشت.

او در ماه مارچ2004(حمل1383) به اثر حمله هوایی اسراییل در حالی که بر روی دوچرخه ویژه معلولین راه می رفت در برآمدن از مسجد کشته شد.

پس از آن رهبری این جریان را دکتور عبدالعزیز رنتیسی به عهده داشت که او نیز مورد آماج اسراییل قرا گرفت و کشته شد.از آن به بعد حماس رهبر اصلی خودش را تاکنون اعلام نکرده است. هرچند از خالدمشعل و اسماعیل هنیه می توان به عنوان رهبران حماس نام برد.

این جنبش در سال 2006 وارد عرصه سیاسی و با شرکت در انتخابات توانست اکثریت آرای فلسطین را کسب کند و حکومت وحدت ملی را که در آن اعضای جنبش فتح و شخصیت های مستقل نیز حضور داشتند تشکیل نمود؛ اما این حکومت وحدت ملی زمانی رو به شکنندگی نهاد که محمود الدحلان که گفته می شود به پشتیبانی و حمایه ی مالی و نظامی امریکا در یک کودتا برای براندازی حماس در غزه شتافت، که خشم حماس را بر انگیخت و حماس دست به خلع سلاح و بازداشت هواخواهان محمودالدحلان و افراد ویژه وی زد که منجر به درگیری های دوام دار و بهانه یی شد برای محمود عباس که جنبش فتح را ازدولت وحدت ملی بیرون بکشد و بدون این که قانون اساسی فلسطین را در نظر گرفته باشد، دولت به رهبری حماس را منحل و سلام فیاض یکی از افراد نزدیک به خودش را به عنوان نخست وزیر،( بدون این که از طریق آرای مردم انتخاب شود) به ساختن کابینه موظف کند.

موضع گیری های جهانی

دبیرکل سازمان ملل در تلاشی برای پایان دادن خون‌ریزی درغزه، از رهبران جهان خواست بر تلاش‌های خود برای توقف درگیری‌ها بیافزایند.

در عین حال دیده می شود که آتش بس بین اسراییل و حماس از توان سازمان ملل نیست.
"رابرت سری، هماهنگ کننده ویژه سازمان ملل که در بیت‌المقدس (اورشلیم) به سر می‌برد، به خبرنگاران گفت، هرگونه راه‌ حل برای بحران کنونی در گرو پایبندی طرفین به آتش‌بس کامل و نظارت بین‌المللی بر این آتش‌بس است."

وی در عین‌حال تاکید کرد "پایان دادن به محاصره غزه و کنترل دوباره نوار غزه از سوی "تشکیلات خودگردان"، گام‌ های بعدی در فرایند حل و فصل این بحران است".

این سخنان هماهنگ کننده سازمان ملل نشان می دهد که این سازمان در قبال مسایل داخلی فلسطین از همان سیاست حماس بر اندازنده امریکا پیروی می کند. سیاستی که در دوسال گذشته با تمام تلاش کوشیده اند تا باتقویت، آموزش و اکمال دسته هایی در درون نوارغزه به خاطر مقابله با حماس از آن استفاده نمایند که در این میان می توان از تلاش های محمود الدحلان یکتن افراد وابسته به محمود عباس نام برد که سال گذشته زیاد تلاش کرد تا با یک کودتا غزه را به کنترول گرفته و حماس را که در انتخابات دموکراتیک آرای مردم را به دست آورده بود از پا در آورد.

ازطرف دیگر با آغاز حمله زمینی نیروهای اسراییلی برنوارغزه بر مواضع حماس اتحادیه اروپا با تدافعی خواندن این حملات آن را توجیه کرده است.
در بیانیه‌ی ریاست دوره یی اتحادیه اروپا آمده است:«با توجه به اوضاع چند روز اخیر، ما در حال حاضر عملیات اسراییل را نه اقدامی تهاجمی، بلکه تدافعی می‌‌فهمیم.»
اما حملات تدافعی به اقداماتی گفته می شود که جناحی برای پیشگیری از حمله جناح دیگر روی دست می گیرند. در حالی که حماس نه از لحاظ امکانات عملی توان حمله جبهه یی بالای اسراییل را دارد و نه چنین چیزی را اعلام کرده است.
پیشتر از آن اداره بوش هفته پیش با اشاره به این که خواهان متوقف شدن درگیری ها در غزه هستند تاکید کرد تا زمانی که حماس موجودیت دولت اسراییل را به رسمیت نشناسد و از حملات راکتی خود دست نکشد هیچ گونه آتش بسی با این گروه معنا نخواهد داشت.
در این حال دبیرکل سازمان ملل، قرار است امروز دوشنبه ۵ جنوری نشستی در نیویارک برای بررسی امکان برقراری آتش‌بس در غزه برگزار کند. در این نشست محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین و شماری از وزیران خارجه کشورهای عرب شرکت دارند؛ اما از جریان حماس کسی در این نشست فرا خوانده نشده اند.
این در حالیست که نماینده لیبیا در شورای امنیت سازمان ملل به عنوان عضو جامعه عرب قطعنامه ای را از جانب اعراب به شورای امنیت ارایه نمود که با مخالفت امریکا مواجه شد. نماینده امریکا استدلال می کرد که در پیش‌نویس قطعنامه‌ی اعراب درباره‌ی قطع حملات موشکی حماس چیزی گفته نشده است.
بنا بر این دویچه ویله گزارش داده است که وزیران خارجه کشورهای عرب در نشست نیویورک تلاش خواهند کرد، تا زمینه را برای تصویب قطعنامه‌ای دیگری از سوی کشورهای عربی در شورای امنیت آماده سازند.

برآیند

از همه این ها آنچه روشن است این است که اجماع غرب در تبانی باهمکاران منطقه یی شان براین است که باید حماس به عنوان یک جریانی که سر سازش و تسلیم در برابر خواسته های افزون خواهانه اسراییل ندارد و محبوبیتش در بین جامعه فلسطینی و اسلامی به خاطر این گونه دیدگاهش رو به افزایش است از صحنه کنار زده و به جای آن چهدره های محافظه کار و سازش گری مثل محمود عباس را بر گرده مردم فلسطین تحمیل کنند. اما آیا به این سادگی می توان شکست و نابودی حماس را تصور کرد. که به یقین پذیرش و باور به این سادگی چندان منطقی به نظر نمی رسد.